Anne Beş Dakika Daha..

Sabah erken kalkabilmek için kurduğum telefonumun saati çaldı.Beş dakika daha uyuyabilmek için erteledim.Beş dakika geçti, saat yine çaldı.Daha erkendi hadi bir beş dakika daha...Yine çaldı.Beş dakika daha...Bitmedi bu beş dakikalar, saatler oldu.Kalktığımda çok geç kalmıştım.Kararsızdım, iş işten geçmiş miydi yoksa daha hiçbir şey bitmemiş miydi? Hergün yaşadığım bu olay, bu ufak iç karmaşası insanı etkilemez di tabi ki.Peki ya bu durum yaşamınızın her alanında olsaydı ? Mesela o beş dakika sağlığınızı etkilese.Ufak bir baş ağrısı(!) sandığınız şey, erteleyip doktora görünmekten üşendiğiniz şey, sizi ölümle baş başa bıraksa? Ya da daha farklı bir şey...Hep içinizde kalacak şeyler mesela.Seviyorsan git konuş denen kişiyle konuşmayı ertelemek...Bugün olmadı yarın hiç bilemedin ertesi gün konuşurum demek...Ertelemek çoğu zaman, hatta her zaman kaybettirmiştir insana.İş işten geçtikten sonra faaliyete geçmek, yumurta kapıya dayanınca kapının kilitleriyle uğraşmak olmaz.Elinde fırsat varken değerlendirememişsen eğer daha sonrası sana yaramaz.Ertelemek yaşamın hiçbir alanında insana fayda getirmemiştir.Zamanı geldiğinide her şeyi ortaya koymak gereklidir.İçinde saklamak yerine gideceği yere göndermek en iyisidir.İş işten geçer, insan üzülür.Ufak baş ağrısı, stres yüzünden oluşan tümöre dönüşür, kanser olur ve ölürsün.Görüyorsunuz işte çalar saati beş dakika ertelemek sizi ölüme götürebilir.Mecazi anlamda tabi...